عطری که از خاک مزارت پخش می‌شه

هنوز کودکان تو برای جای خالی‌ات

انگار تموم خونه غمباره 

تا وقتی بودی بابا چه احترامی داشتم

همیشه‌ی خدا به فکرمونه

این سوگنامه سخت تر است از بیان شدن

تو را تنها رها کردیم ما در کوچه‌ ی غربت